Alimentatie berekenen is best ingewikkeld. Het is zo ingewikkeld geworden, omdat het zo nauwkeurig mogelijk vastgesteld moet worden: niet te veel, niet te weinig. Niemand (bijna niemand althans) wil te veel betalen, en niemand wil te weinig krijgen. Om die reden worden er al jaren TREMA-normen opgesteld en gepubliceerd, die jaarlijks aangepast worden. Daarin staan de uitgangspunten voor de berekening. Deze kunt u zelf ook vinden op www.rechtspraak.nl.

Ook wordt er erg veel geprocedeerd over alimentatie, enerzijds omdat mensen die uit elkaar gaan het vaak met elkaar oneens zijn, en anderzijds omdat er vaak aanpassingen nodig zijn. Als iemand die alimentatie betaalt werkloos raakt, dan is het logisch dat de alimentatie aangepast wordt. Als iemand gaat hertrouwen, dan is het ook logisch als de partneralimentatie niet meer betaald hoeft te worden.

Ook als de overheid fiscale wijzigingen doorvoert, levert dat soms een andere manier van alimentatierekenen op. Of een andere draagkracht (hoeveel men betalen kan).

Zodoende is alimentatie vaststellen en aanpassen aan gewijzigde omstandigheden een dagelijkse bezigheid voor veel rechters en advocaten. Er worden regelmatig voorstellen gedaan om dit hele systeem eenvoudiger te maken, maar het is nu nog niet zover dat het zo eenvoudig is dat er geen discussies meer mogelijk zijn.