Het contractenrecht wordt ook wel genoemd “het overeenkomstenrecht”. Duidelijk zal zijn dat dit deel van het recht zich bezig houdt met contracten en overeenkomsten.
Het betreft het recht dat de duur en het eindigen van overeenkomsten behandelt, en het opstellen en toepassen van overeenkomsten. Het is een onderdeel van het verbintenissenrecht. Het verbintenissenrecht is een onderdeel van het civiele ofwel burgerlijke recht.
De definitie van een verbintenis is - kort gezegd - een vermogensrechtelijke rechtsbetrekking tussen twee of meer personen op grond waarvan partij A een bepaalde prestatie dient te verrichten, waar partij B recht op heeft.
In Nederland geldt in principe contractsvrijheid: men mag dus in principe afspreken wat men wil. Maar er zijn wel beperkingen.
Soms zijn afspraken wat de wetgever betreft niet akkoord. Omdat overdrijven de zaak duidelijk maakt, volgt hierbij een extreem voorbeeld. U heeft bijvoorbeeld een afspraak gemaakt met iemand, om een ander om het leven te brengen. Een dergelijke afspraak is nietig. Deze is namelijk in strijd met de wet en/of de goede zeden. U zou dat natuurlijk ook niet moeten willen afspreken. In het geval u een dergelijke afspraak wel zou hebben gemaakt, en de ander voert die afspraak niet uit, dan kunt u ook niet naar de rechter om nakoming te vragen van die afspraak. De rechter zal de ander dus niet veroordelen om, alsnog de afspraak na te komen. Men zou natuurlijk wel kunnen betogen, in het geval een dergelijke afspraak zou hebben geleid tot een betaling, dat het betaalde bedrag terug zou moeten worden betaald. De conclusie is: sommige afspraken kunt u niet maken, althans: de nakoming daarvan kunt u niet afdwingen omdat de afspraak niet gemaakt mag/kan worden.